A heart in total silence.

Ενός λεπτού σιγή;

Ενός λεπτού σιγή ζητάω,

Ενός λεπτού σιγή, και γιατί όχι, και λίγο παραπάνω,

Ενώνοντας λέξεις τυχαίες, νόημα πήγα να βγάλω

Μα πάλι με τράκαρε μια ατελείωτη, βασανισμένη κόρνα

Και μια γουλιά από ουίσκι όταν σιγο-κατάπια διψασμένη

Ακούστηκε το γκάζι κάποιου φρικαλέου, κακο-παρμένου οδηγού

Στα Μέσα έβγαλα ένα χαρτί να γράψω σκόρπιες σκέψεις

Με κοίταξαν δυο δίποδα κι έτρεχαν τα σάλια στις αόρατες ποδιές τους

Άκουγα τις σταγόνες τους, να βρέχουν κάτι στέρεο

Δύο κεριά όταν άναψα κι έστριψα δηλητήριο να καπνίσω

Έφυγε ο νους μου δευτερόλεπτα

Μέχρι που απρόσμενα ένα μπιπ κατέλαβε το χώρο

Κι όταν στους δρόμους τσάρκα βγήκα, νωρίς μια Κυριακή

Δυο νέοι συζητάγανε ή έβριζαν για την κρίση

Τίποτα σπουδαίο που να μην έχω ήδη ακούσει

Προσπέρασα τους βαρετούς και διέσχισα ένα δρόμο

Κι εκεί στο πέρασμα που γλυκά ονειροπολούσα

Κάτι με ξύπνησε και γύρισα για να δεχτώ μια μούντζα

Μια μούντζα, δηλαδή, τις πέντε αισθήσεις μου να χάσω

Τι πιο κοινό σε χώματα που είν’ ήδη μουντζωμένα

Πολύ οργή, ρε φίλε, γύρω γύρω

Θυμάται άραγε κανείς τον ήχο της σιωπής

Έστω για λίγο, ενός λεπτού σιγή, για να σκεφτώ γλυκύτερα

Λάθος τι κάνω; Τι άνθρωπος με θέλετε να γίνω; Τι πρέπει να δίνω;

Όλους σας εβαρέθηκα με τις βρισιές σας, και τις οργές σας, τις άθλιες σχέσεις σας

Μα πάνω απ’ όλα

Σιχάθηκα τη βαβούρα σας, σαν μελισσο-στρατιές τρυπάει τ’ αυτιά μου,

Κι αυτή η πουτάνα η σιωπή, με ποιον κοιμάται πάλι

Χωρίς αυτήν χανόμαστε

Ξεχάσαμε πώς να κοιτάμε μες στα μάτια

Και  ν’ αγαπιόμαστε